Weil da Schneida-Schuista Koarl mit seiner Oltn nit recht iba Oat keima
is, hot er sie zaumpockt und is af Amerika eini. Hot di Olti a poar Joar
dunstn lossn, oft is er wieda außa.
Mir hot er sei Schicksal inter 4 Augen anvertraut, weil er gsogt hot: „Di
kein i, du bist verschwiegn wia a Grob“. Heint derf i scha reidn driba. Er
is scha laung in da Ewigkeit und er wird kua Schnagerlsteßn mehr kriagn.
Daß er a guita Schuister gwein is, trau i mia zan behauptn, „I moch
Pogantsch“ hot er zan sogn gwißt. Pogantsch, dei san wia mei Gurgl. Wann
do a Tropfn Wossa durigeht, sull i solang i leib auf mei Schuistabankl
niama aufikrobbln kinna. Und deis va da Gurgl kaun i bezeugn. I bin jo sei
Köllna gwein.
Mia lossn deis. Er is ohne Umkeima umikeima, is vül umanaundakeima. Und
lousts her, wos mia va sein Obnteuer am besten gfolln hot:
„In New York is gwein, in New York“. A so hots aungheibt. „I kral wiar a
Septemberfluing va mein Schiff oba, und wiar i die Augn a weingal aufbring,
gsiag i a Drum Weibsbüld vor meiner. Wos sull i eink sogn? Zuiztraun,
deink i ma, is jo beim Sotom ollas. Deis is die Meinigi, deis is die Katl,
die gaunze Pastur va ihr. Wann i in da Nocht huamkeima bin, kirzngrod
aufgricht hots mit da rechtn Hand aufgriebn. Daweil i bis 2 zöhlt hob, hot
die Meinigi scha 3mal zuigwuppt ghobt. Oba deis Weibsbüld in New York hot
si ibahaupt nit griart. Gspoaßig , gspoaßig, deink i ma, a solchani mecht
i holt a wieda nit.
Die Freiheitsstatue was gwein, hobns gsogt. Deis hot mia van olln Aunfaung
nit paßt in Amerika, a Weibsbüld ols Freiheitsstatue! Na dei wos dei
aufgstöllt hobn, dei hobn die Meinigi dahuam sicha nit keinnt.“
Am Schiff, am Schiff hobm mir meini Beutaschn gsogt: “Wannst in New York
eppa wos eissn wüllst, brauchst Dollar, do brauchst Dollar, nit Zent. Mit
Zent richst do nit vül aus.“ Zeint hätti i holt ghobt, guiti Zeint.
Vor lauter Hummer hobn sie jo dei himmelhochn Häuser scha draht vor
meiner.
Und af oamal sitz i in a Restaurante. A Gulasch warat hiaz holt as
Richtigi gwein fia mein Mogn.A kluans Gulasch mit große Brocken. I sogs af
Deitsch zu dein Köllna, jo i probiers af ungarisch nicht zan zamkeimma mit
dein Köllna.
Af’dleitzt reiß is Maul weit auf und deit mit die zwoa Finger eini und
sog: „Nau, ham, ham!“ Heint wissat i jo, wos i sogn hätt sulln. Wann i af
deis „A“ nia 2 Stricherl draufmoch und statt „ham, ham“ eppa „häm häm“
sog, daunn bringt a ma an Schunka und as Votaland war grett gwein.
Und woaßt wos mia der richti brocht hot? (na d’ Luft sull ma af da Stöll
weigbleibn wanns nit woar is), na bringt ma der nir an Zettl, legt ma den
Zettl am Tisch und geht wieda furt, geht wieda furt.
Mia san jo scha die Klurrn ausatreitn vor Hummer, und der leigt mir a
Papierl fiar. Der Wisch is van onb bis unt aunkräinzlt gwein. I hob in
Gedaunga laungsam ozählt:
„Mei Vota hot gsogt, die sull i neima!“ I bin mitn Finga in die 13. Zeiln
einigfolln. Deink i ma, däi nimmst nit, nimmst sicherheitsholba die 14.
Jo in an Randl kimb der Kölln. Mia hots da glei an Beutler geibn, wia in
gsegn hob. Wos glaubst, wos dea mia brocht hot: A gläsernes Schisserl und
a sülbernes Löfferl. Und wos do drinna gwein ist? Wanns weinigstens
Speitln gwein warn oda dirri Zweispn! Koa Reid. Wos richtig gwein is, deis
woas i bis heint nau nit. Oba Zeint hob i totsächlich koani nit braucht.
Derweil is obidruckt hob, hob i in Gedaunga ba meina Katl scha zan obittn
augheibt. Hob ir glei mehr wia die Hölfti verziehn.
Neibn mia is oana gwein, der hot so wos wira Safaladi obitipplt. Und wia
der wieda wos bstöllt und wieda a Wurscht kriagt, hob i a noamal bstöllt
und als sölbigi gsogt wia er. Na wos glaubst, wos i kriagt hob? Mia bringt
er wieda gläsernes Schüsserl, wieda a sülbernes Löfferl und wieda dein
woachn Paz.
Heint woas i jo den Fehler. Wos mei Nochbar gsogt ho, deis muiß sovül wia
REPETE (no amol!) ghoaßn hobn. Mit uan Wort, in da Freimd is da Meinsch a
Noarr.
Und du woaßt, wos i van Wosser holt, oba meini Augn san feucht gwordn und
meiner Katl hob die 2. Ratn am sölbn Tog a nau gstricha.
Und nou in dein Wirtshäusl hob i ma gschworn:
„Nix ham, ham, a nix häm, häm, hiatz nur mehr: „hoam, hoam, hoam!“
|