„Die Hianzen“
Da Schneida-Schuista Koarl foart af Amerika

Weil da Schneida-Schuista Koarl mit seiner Oltn nit recht iba Oat keima is, hot er sie zaumpockt und is af Amerika eini. Hot di Olti a poar Joar dunstn lossn, oft is er wieda außa.
Mir hot er sei Schicksal inter 4 Augen anvertraut, weil er gsogt hot: „Di kein i, du bist verschwiegn wia a Grob“. Heint derf i scha reidn driba. Er is scha laung in da Ewigkeit und er wird kua Schnagerlsteßn mehr kriagn.
Daß er a guita Schuister gwein is, trau i mia zan behauptn, „I moch Pogantsch“ hot er zan sogn gwißt. Pogantsch, dei san wia mei Gurgl. Wann do a Tropfn Wossa durigeht, sull i solang i leib auf mei Schuistabankl niama aufikrobbln kinna. Und deis va da Gurgl kaun i bezeugn. I bin jo sei Köllna gwein.
Mia lossn deis. Er is ohne Umkeima umikeima, is vül umanaundakeima. Und lousts her, wos mia va sein Obnteuer am besten gfolln hot:
„In New York is gwein, in New York“. A so hots aungheibt. „I kral wiar a Septemberfluing va mein Schiff oba, und wiar i die Augn a weingal aufbring, gsiag i a Drum Weibsbüld vor meiner. Wos sull i eink sogn? Zuiztraun, deink i ma, is jo beim Sotom ollas. Deis is die Meinigi, deis is die Katl, die gaunze Pastur va ihr. Wann i in da Nocht huamkeima bin, kirzngrod aufgricht hots mit da rechtn Hand aufgriebn. Daweil i bis 2 zöhlt hob, hot die Meinigi scha 3mal zuigwuppt ghobt. Oba deis Weibsbüld in New York hot si ibahaupt nit griart. Gspoaßig , gspoaßig, deink i ma, a solchani mecht i holt a wieda nit.
Die Freiheitsstatue was gwein, hobns gsogt. Deis hot mia van olln Aunfaung nit paßt in Amerika, a Weibsbüld ols Freiheitsstatue! Na dei wos dei aufgstöllt hobn, dei hobn die Meinigi dahuam sicha nit keinnt.“
Am Schiff, am Schiff hobm mir meini Beutaschn gsogt: “Wannst in New York eppa wos eissn wüllst, brauchst Dollar, do brauchst Dollar, nit Zent. Mit Zent richst do nit vül aus.“ Zeint hätti i holt ghobt, guiti Zeint.
Vor lauter Hummer hobn sie jo dei himmelhochn Häuser scha draht vor meiner.
Und af oamal sitz i in a Restaurante. A Gulasch warat hiaz holt as Richtigi gwein fia mein Mogn.A kluans Gulasch mit große Brocken. I sogs af Deitsch zu dein Köllna, jo i probiers af ungarisch nicht zan zamkeimma mit dein Köllna.
Af’dleitzt reiß is Maul weit auf und deit mit die zwoa Finger eini und sog: „Nau, ham, ham!“ Heint wissat i jo, wos i sogn hätt sulln. Wann i af deis „A“ nia 2 Stricherl draufmoch und statt „ham, ham“ eppa „häm häm“ sog, daunn bringt a ma an Schunka und as Votaland war grett gwein.
Und woaßt wos mia der richti brocht hot? (na d’ Luft sull ma af da Stöll weigbleibn wanns nit woar is), na bringt ma der nir an Zettl, legt ma den Zettl am Tisch und geht wieda furt, geht wieda furt.
Mia san jo scha die Klurrn ausatreitn vor Hummer, und der leigt mir a Papierl fiar. Der Wisch is van onb bis unt aunkräinzlt gwein. I hob in Gedaunga laungsam ozählt:
„Mei Vota hot gsogt, die sull i neima!“ I bin mitn Finga in die 13. Zeiln einigfolln. Deink i ma, däi nimmst nit, nimmst sicherheitsholba die 14.
Jo in an Randl kimb der Kölln. Mia hots da glei an Beutler geibn, wia in gsegn hob. Wos glaubst, wos dea mia brocht hot: A gläsernes Schisserl und a sülbernes Löfferl. Und wos do drinna gwein ist? Wanns weinigstens Speitln gwein warn oda dirri Zweispn! Koa Reid. Wos richtig gwein is, deis woas i bis heint nau nit. Oba Zeint hob i totsächlich koani nit braucht.
Derweil is obidruckt hob, hob i in Gedaunga ba meina Katl scha zan obittn augheibt. Hob ir glei mehr wia die Hölfti verziehn.
Neibn mia is oana gwein, der hot so wos wira Safaladi obitipplt. Und wia der wieda wos bstöllt und wieda a Wurscht kriagt, hob i a noamal bstöllt und als sölbigi gsogt wia er. Na wos glaubst, wos i kriagt hob? Mia bringt er wieda gläsernes Schüsserl, wieda a sülbernes Löfferl und wieda dein woachn Paz.
Heint woas i jo den Fehler. Wos mei Nochbar gsogt ho, deis muiß sovül wia REPETE (no amol!) ghoaßn hobn. Mit uan Wort, in da Freimd is da Meinsch a Noarr.
Und du woaßt, wos i van Wosser holt, oba meini Augn san feucht gwordn und meiner Katl hob die 2. Ratn am sölbn Tog a nau gstricha.
Und nou in dein Wirtshäusl hob i ma gschworn:
„Nix ham, ham, a nix häm, häm, hiatz nur mehr: „hoam, hoam, hoam!“

 

BG-HomeZan Aufaung va da Seitn

Burgenlaendische Gemeinschaft 1-3 2008 Nr.405 Olti Zeidungan,
Gschichtn dei zaum kean